تعیین کارایی سیستم MBBR در کاهش COD فاضلاب شهری و مقایسه آن با سیستم لجن فعال متعارف

زمینه وهدف: مزیتهای سیستم رشد چسبیده نسبت به رشد معلق شامل راهبری راحتتر، راندمان بالا در مقابل شوک بار، افزایش غلظت آلاینده ها و تولید لجن کمتر میباشد. به دلایل فوق سیستمی که مزایای هر دو سیستم رشد معلق و چسبیده را داشته باشد تحت عنوان راکتور بیوفیلمی با بستر متحرک (Moving Bed Biofilm Reactor)MBBR طراحی گردید که حاوی آکنه هایی متحرک درون راکتور هستند و بکارگیری آن روز بروز در جهان در حال گسترش است. هدف این تحقیق مقایسه بین سیستم لجنفعال متعارف وMBBR  در کاهش(chemical oxygen demand) COD فاضلاب شهری است. مواد و روشها: پایلوت موردمطالعه در قسمت آشغالگیر تصفیه خانه فاضلاب شهر رشت نصب گردید. دراین پروژه ابتدا پایلوت با استفاده ازدو راکتورفلزی موازی MBBRپرشده ازآکنه‌های لوله خرطومی محافظ سیم برق ( (HDPEبا درصد پر شدگی 45%به صورت غوطه‌ور و راکتور لجن فعال متعارف بعنوان شاهد، شروع بکار نمود. نمونه‌برداری جهت بررسی راندمان حذفCODاز انتهای هر راکتور در زمانهای ماند 5 ، 8 و 12 ساعت آغاز شد ودر هر مرحله میزانTSS ،DOو MLSS نیزتعیین میگردید.مطالعه کاملا" در شرایط محیطی ودر درجه حرارت بین 13 تا 27 درجه ساتنی گراد انجام شد. یافته ها: راندمان حذف CODدرزمان ماند 5، 8، 12 ساعت به ترتیب %8.77/، %88 و %90 بدست آمد، توده بیولوژیکی در این زمان ماندها به ترتیب 6153، 9833 و 10533 میلی گرم در لیتر شد. SRT( sludge retentiontime)به ترتیب 21 ,46 و 69روز بود.از آنجایی که راندمان سیستم در حذف COD در دو زمان ماند 8 و 12 ساعت  نزدیک به هم میباشند، می‌توان با انتخاب کمترین زمان ماند، بیشترین ظرفیت هیدرولیکی سیستم را بکار گرفته و موجب صرفه جویی بیشتر در مصرف انرژی هواده‌ها و یا میکسر شد. لذا زمان ماند 8 ساعت به عنوان زمان ماند بهینه انتخاب گردید. در حالت بهینه سیستمMBBR  دارای راندمان20 %بیشتر از لجن فعال متعارف شد. نتیجه گیری: در سیستمMBBR  چون توده سلولی روی سطح مدیا باقی میماند احتیاجی به برگشت لجن نمیباشد که این امر موجب کاهش حجم حوض ته نشینی و نیز صرفه‌جویی در مصرف انرژی میگردد. بنابراین استفاده از سیستم MBBR  دارای راندمان حذف COD  بیشتری نسبت به لجن فعال متعارف در تصفیه خانه فاضلاب شهرستان رشت میباشد.